De vroege geschiedenis van Europa

Darwins uitspraak dat de best aangepasten de beste kans hebben om te overleven is helemaal van toepassing op de, als immigranten begonnen, Europeanen. Tot drie keer toe zorgen mensen die van elders komen er voor nieuwe ontwikkelingen. De vroege Europeanen weten de mogelijkheden die hun geboden worden optimaal te benutten. Door arbeidsverdeling en samen op jacht te gaan bouwen ze aan sociale cohesie. Jagers en verzamelaars staan open voor experimenten en verwelkomen innovaties. Door boer te worden weten ze hun populatie snel uit te breiden én bezittingen te verwerven. Dat heeft ook een keerzijde. Bezit leidt tot strijd om dat bezit. Dankzij nieuwe metalen als brons en ijzer leidt dat tot bloedige confrontaties. En tot economische en culturele bloei. Sociale structuren krijgen nieuwe impulsen. De problemen met het onbegrijpelijke worden overgelaten aan speciale mensen die contacten met goden onderhouden. De steeds ingewikkelder wordende agrarische samenleving zoekt naar houvast en vindt die in krachtige leiders. Economische voorspoed maakt de komst van de eerste steden mogelijk. Die ontstaan eerst in het oosten. De oudste stad in West-Europa wordt door de Griek Herodotos Pyrene genoemd. Organisatievermogen, economische kansen benutten en wapengeweld leiden uiteindelijk tot het vormen van een eerste echte staat in Europa.