Vier steden, twee werelden en gentrificatie
De Verenigde Staten en Europa, twee werelddelen, werelden van verschil… en overeenkomst.
Aan de hand van vier grote steden in twee verschillende eeuwen, de 19e en de 21e, verbeeldt en vergelijkt deze korte cursus ruimtelijke ontwikkelingen met elkaar. Wat gebeurde er met de armen en rijken in de stad? Wat beoogden de machthebbers met hun stedelijke plannen?
Viel er überhaupt wat te sturen? Welke invloed hebben rampen op de stadsontwikkeling?
Chicago werd in de 19e eeuw door de economische expansie en massale toevloed van migranten de snelst groeiende stad ter wereld. Parijs barstte tezelfdertijd uit zijn voegen door industrialisatie, armoede en miserabele woonomstandigheden. Terwijl in Chicago nauwelijks aan ruimtelijk beleid werd gedaan, verbouwde men Parijs planmatig. Waar gingen de armen en rijken naartoe? Was er sprake van verdringing? Of ging het alleen maar om stadsverfraaiing?
Ruim een eeuw later zorgde de aanval op het World Trade Center (9/11) in New York voor actief ruimtelijk beleid, een nogal onbekend verschijnsel in dit liberale land. De bewoners die eertijds de stad richting suburbs ontvluchtten, zoeken sedertdien de stad weer op. Amsterdam kreeg te maken met een stortvloed van toeristen. En niet alleen dat. Iedereen lijkt er te willen wonen, maar niet iedereen kan dat zich veroorloven. Hoe zit dat? Is hier sprake van moedwillige gentrificatie en is dat erg?
Steden veranderen voortdurend, organisch of planmatig. Hoe groot de verschillen tussen Amerika en Europa ook zijn, een aantal stedelijke ontwikkelingen, zoals gentrificatie, hebben ze gemeen. Zou dat ook voor de Brabantse steden gelden?
Opsomming onderwerpen per college:
College 1: Chicago
College 2: Parijs
College 3: New York
College 4: Amsterdam
