Leergang architectuur deel 7: Architectuur 2.0
In deze cursus worden een aantal actuele vraagstukken in de hedendaagse architectuur op een rij gezet. Deze ontwikkelingen zijn zo divers dat ze niet meer te vatten zijn in een beknopte omschrijving en vaak overlappen de vraagstukken elkaar.
Deze cursus maakt onderdeel uit van een leergang, maar kan ook prima afzonderlijk worden gevolgd.
Les 1 t/m 3: Ecologische aspecten, duurzaamheid en circulair bouwen zijn volop in het nieuws (Energy Academy Groningen 2016). Bij circulair bouwen staat de gedachte centraal dat geen eindige grondstofvoorraden worden uitgeput en reststoffen volledig opnieuw worden ingezet in het systeem. De herbruikbaarheid van producten en grondstoffen en het herstellend vermogen van natuurlijke hulpbronnen zijn hierbij het uitgangspunt. De waardevernietiging van bouwmaterialen wordt geminimaliseerd en men wil voorkomen dat grondstoffen als onbruikbaar afval in het milieu terecht komen. De energie voor een zuivere circulaire architectuur dient afkomstig te zijn van natuurlijke bronnen. Alle bouwmaterialen worden gedocumenteerd en geregistreerd en kunnen zodoende na afbraak eenvoudig worden hergebruikt.
Les 4 t/m 6: Nieuwe landen nemen in de orderportefeuille van grote bureau’s een vooraanstaande positie in (China, Arabische wereld) en het is volstrekt normaal dat architecten wereldwijd bouwen (Jean Nouvel, Museum het Louvre in Abu Dhabi 2017). Hoe reageren architecten op andere tradities en verwachtingen, hoe gaan ze om met verschillende culturen? Niet alleen bouwen westerse architecten over de hele wereld, ook Aziatische en Afrikaanse architectenbureaus zijn actief in Europa en de Verenigde Staten (Sanaa, S. Ban, Mad-architects, Francis Kere). Er is aandacht voor eigentijdse technieken en materialen (digitaal ontwerpen en kunststoffen.
Les 7 t/m 9: In tegenstelling tot enkele decennia geleden, worden leegstaande gebouwen niet zomaar meer gesloopt. Er wordt gekeken naar historische waarde en de mogelijkheid het gebouw een nieuwe bestemming te geven. Met name industriële architectuur lijkt geschikt voor herbestemming: het zijn gebouwen die goed zijn aan te passen aan een nieuw gebruik al dan niet met aanvullende nieuwbouw (Distillery District Toronto 2003). Een oude fabriek krijgt bijvoorbeeld een nieuw leven als cultureel centrum. Problematischer is de leegstand in de kerkelijke architectuur, omdat deze gebouwen een veel specifieker karakter hebben dan oude fabrieken. Toch zijn ook hier creatieve oplossingen gevonden (Bibliotheek en Museum De Petrus Vught 2018).
